Trochę pojęć w wersji uproszczonej.
Kilowatogodzina (kWh) = ilość energii, jaką zażywa urządzenie o mocy 1000 Watów przez godzinę.
Przykłady zużycia energii elektrycznej:
Żelazko – zużycie 2500 Watów przez godzinę – 2,5 kWh
Piekarnik elektryczny – 4 kWh
Grzejnik farelek – 2 kWh
Suszarka do włosów – 1 kWh
Telewizor – 200 Watów/h
Pompa ciepła – 3000 kWh/rok
Czyli, instalacja fotowoltaiczna o mocy 4 kW, przy optymalnej wydajności, jest w stanie obsłużyć nam kilka pracujących na bieżąco urządzeń. Ale, kiedy włączymy żelazko i np. piekarnik elektryczny – musimy już wspomóc się prądem z sieci energetycznej.
Z kolei, kiedy oprócz lodówki, nie pracuje nam żadne urządzenie w domu – panele produkują prąd i wysyłają go do sieci energetycznej. Później, z sieci odbieramy “nasz prąd”. Zakład Energetyczny “zostawia sobie” 20% naszej produkcji. Po rozliczeniu faktury za energię elektryczną, mamy rok na spożytkowanie naszej nadwyżki. Jeżeli nie zużyjemy swojego prądu przez rok w całości, to nadwyżka przepada.
Z kolei, kiedy oprócz lodówki, nie pracuje nam żadne urządzenie w domu – panele produkują prąd i wysyłają go do sieci energetycznej. Później, z sieci odbieramy “nasz prąd”. Zakład Energetyczny “zostawia sobie” 20% naszej produkcji. Po rozliczeniu faktury za energię elektryczną, mamy rok na spożytkowanie naszej nadwyżki. Jeżeli nie zużyjemy swojego prądu przez rok w całości, to nadwyżka przepada.
Ciąg dalszy
1 wat (1 W) to moc, przy której praca wykonana w ciągu jednej sekundy (1 s) jest równa jednemu dżulowi
4,18 dżula daje nam 1 kalorie, a kaloria to ilość ciepła potrzebna do podgrzania 1 grama wody o jeden stopień C.
Reasumując:
Czajnik elektryczny o mocy 2200 W, aby ugotować litr wody o temperaturze 15 stopni C, potrzebuje teoretycznie 85.000 kalorii, czyli 355 tys. Watów. Co przy powyższej mocy czajniczka, zajmie nam 161 sekund. W praktyce, podgrzanie jest nieco dłuższe z uwagi na straty ciepła.
Panel o mocy 395 Watopików (Wp), przez rok czasu wyprodukuje nam w Polsce średnio 395 kWh energii. Co starczy na ugotowanie 4 metrów sześciennych wody (4 tys. czajniczków).
Natężenie promieniowania słonecznego w Polsce przypadającego na 1 m² płaszczyzny poziomej waha się pomiędzy 900 – 1200 kWh/m2/rok (kilowatogodzin na metr kwadratowy przez okres roku) w zależności od lokalizacji. Ilość uzyskanej energii zależy od usytuowania systemu, kąta nachylenia, ewentualnego zacienienia oraz warunków pogodowych.
Panel fotowoltaiczny jest w stanie odzyskać ok. 20% energii, jaka do niego dociera (sprawność panela). Czyli 2 m2 = 2000 kWh x 20% tzw. sprawności = 400 kWh/rok.
A na Świecie ? W wielu rejonach, liczba paneli dla naszej instalacji może być dwukrotnie mniejsza z uwagi na większe nasłonecznienie. Ale wzrosną też nam koszty z powodu np. pracującej klimatyzacji.
